Η φωτιά καίει για τρίτη μέρα στο οικοσύστημα της Δαδιάς του Έβρου με τις επίγειες δυνάμεις πυρόσβεσης να δίνουν όλη τη νύχτα δύσκολη μάχη με τα πύρινα μέτωπα που συνεχίζουν να καίνε ανεξέλεγκτα το παρθένο δάσος.
Η οικολογική καταστροφή είναι μεγάλη εάν σκεφτεί κανείς ότι η πυρκαγιά έχει επεκταθεί σε πέντε μέτωπα και το δάσος της Δαδιάς αποτελεί καταφύγιο άγριας ζωής που την ίδια στιγμή φιλοξενεί την τελευταία αποικία μαυρόγυπα στη νοτιοανατολική Ευρώπη.
Ενεργά μέτωπα καίνε τις παρυφές βόρεια του προστατευόμενου δάσους, ουσιαστικά στα όρια του μεγάλου πυρήνα. Οι εικόνες μέσα από τον πνεύμονα πρασίνου που καταστρέφεται είναι αποκαρδιωτικές.
Οι πυροσβεστικές δυνάμεις κάνουν ό,τι μπορούν για να σωθεί το δάσος, αλλά οι συνθήκες στην περιοχή είναι πολύ δύσκολες.
Το ανατολικό μέτωπο έχει ελεγχθεί. Βόρεια, βορειοδυτικα και δυτικά υπάρχουν μικρές και διασπαρτες ενεργές εστίες. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι νοτιοδυτικά όπου συνεχίζει να καίει ένα μέτωπο με μεγάλη έκταση. Εκεί εστιάζουν πλέον την κύρια προσπάθεια με επίγειες και εναέριες δυνάμεις.
«Το σημαντικότερο για εμάς είναι η ασφάλεια των κατοίκων, του χωριού και όλες οι δυνάμεις θα ριχτούν εκεί», δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αντιπεριφερειάρχης Έβρου Δημήτρης Πέτροβιτς.
Παρ’ όλες τις ισχυρές δυνάμεις πυρόσβεσης, επίγειες και εναέριες, που επιχειρούν αδιάκοπα, οι συνεχιζόμενες εναλλαγές στην κατεύθυνση των ανέμων δημιουργούν αναζωπυρώσεις και αυξάνουν τον αριθμό των πύρινων μετώπων που το απόγευμα του Σαββάτου ανέρχονται στα πέντε, σύμφωνα με τον κ. Πέτροβιτς, τρία μεγάλα και δύο μικρότερα, δημιουργώντας αποπνικτική ατμόσφαιρα.
Ήδη η πυρκαγιά έχει ξεπεράσει το παρατηρητήριο των αρπακτικών και προσεγγίζει τα κτίρια της Μονάδας Διαχείρισης Προστατευόμενης Περιοχής.
Ο αντιπεριφερειάρχης Έβρου τονίζει ότι ταυτόχρονα με το σχεδιασμό και τις προσπάθειες διαφύλαξης του χωριού από την πύρινη λαίλαπα, μέγιστης σημασίας είναι και η περισυλλογή και περίθαλψη τραυματισμένων ατόμων της άγριας πανίδας.
Ήδη η πυρκαγιά έχει ξεπεράσει το παρατηρητήριο των αρπακτικών και προσεγγίζει τα κτίρια της Μονάδας Διαχείρισης Προστατευόμενης Περιοχής.
Οι πάνω από 300 πυροσβέστες, οι πολλοί εθελοντές, οι υλοτόμοι που κόβουν δέντρα για αντιπυρικές ζώνες, τα 15 εναέρια μέσα που επιχειρούν ασταμάτητα από το πρωί, καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες, αλλά η κατάσταση δεν ελέγχεται.
Λόγω της ιδιαιτερότητας του Εθνικού Πάρκου Δαδιάς-Λευκίμης και της προστασίας που απολαμβάνει από τις συνθήκες NATURA, δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι δρόμοι για να πλησιάσουν τα πεζοπόρα τμήματα με τα οχήματα και να σβήσουν τις διάφορες εστίες που αναζωπυρώνονται συνέχεια.
«Δυστυχώς είναι πολύ επικίνδυνη πλέον η κατάσταση. Η φωτιά έκαψε σημεία που ανήκουν στον στενό Πυρήνα. Τα εναέρια μέσα κάνουν συνεχείς ρίψεις, αλλά όπως μας λένε οι αρμόδιοι, το νερό δεν φτάνει στο έδαφος για να σβήσει τις φλόγες, αφού τα πεύκα κυρίως είναι πολύ ψηλά και η βλάστηση παρθένα και πολύ πυκνή, με αποτέλεσμα η καύσιμη λύση που είναι γεμάτο το έδαφος από τα πεύκα, να φουντώνει την φωτιά», είπε στο Evros-news.gr πριν από λίγο ο δήμαρχος Σουφλίου Παναγιώτης Καλακίκος, που μαζί με όλους τους συνεργάτες του και υπαλλήλους, μηχανήματα του δήμου, επί τρεις ημέρες βρίσκονται στα σημεία που καίγονται και προσπαθούν να βοηθήσουν το έργο των Πυροσβεστών.
Η σημασία του δάσους της Δαδιάς
Το δάσος της Δαδιάς είναι ένα μοναδικό φυσικό τοπίο με εξαιρετική σημασία για την οικολογία ολόκληρης της Ευρώπης, όπου εκτείνεται σε 73.000 στρέμματα, σε δύο ζώνες αυστηρής προστασίας, περίπου στο μέσο του νομού Έβρου. Ξεκινάει από τις ανατολικές απολήξεις της οροσειράς της Ροδόπης και φτάνει ανατολικά μέχρι το χωριό της Δαδιάς.
Πρόκειται για έναν πανέμορφο τόπο αναψυχής, όπου μπορεί κανείς να περπατήσει στη φύση και να παρατηρήσει μεγάλο πλήθος ζώων και φυτών. Είναι κυρίως πεδινό, με ημιορεινές μόνο περιοχές που δεν ξεπερνούν τα 600 μέτρα υψόμετρο.
Πολλά ρυάκια και ρέματα το διασχίζουν και δίνουν ένα ξεχωριστό χαρακτήρα στο τοπίο, με τις ρεματιές να αυλακώνουν την εικόνα των ομαλών λόφων και των δασών.
Η ορνιθοπανίδα του δάσους της Δαδιάς, και ειδικότερα ο πληθυσμός των αρπακτικών πτηνών, είναι που το κάνουν παγκοσμίως σημαντικό καθώς υπάρχουν 36 από τα 38 είδη αρπακτικών της Ευρώπης, ανάμεσά τους και ο μαυρόγυπας, που ζει πια μόνο εδώ και στην κεντρική Ισπανία. Τα 30 από τα 36 είδη αρπακτικών πτηνών ζουν εδώ μόνιμα και τα υπόλοιπα έρχονται κατά την μετανάστευση.
Η αποικία του μαυρόγυπα αριθμεί 90-100 μέλη, μεταξύ των οποίων 20-22 ζευγάρια που αναπαράγονται εδώ. Στο δάσος συγκεντρώνονται και τα τέσσερα είδη γυπών της Ευρώπης, ο μαυρόγυπας, το όρνιο, ο γυπαετός και ο ασπροπάρης – κάτι που δεν συμβαίνει πουθενά αλλού.
Βασιλαετοί και θαλασσαετοί είναι δύο ακόμα από τα είδη προς εξαφάνιση που έχουν καταγραφεί στο Δάσος της Δαδιάς, ενώ γεράκια, φιδαετοί, αετογερακίνες, χρυσαετοί, σταυραετοί αλλά και χαλκοκουρούνες, μεσοτσικλιτάρες, λιοστριτσίδες,δρυομυγοχάφτες και ο παρδαλοκεφαλάς, είναι μερικά από τα 219 συνολικά είδη πτηνών του δάσους.
Επίσης αποτελεί καταφύγιο για άγρια ζώα όπως ο λύκος, το τσακάλι και το ζαρκάδι, που μαζί με καφέ αρκούδες, βίδρες, σκίουρους, αγριογούρουνα, αλεπούδες, ασβούς, είναι μερικά από τα 48 είδη θηλαστικών που ζουν εδώ.
Έχουν καταγραφεί ακόμη περίπου 40 είδη ερπετών, που αποτελούν την κύρια τροφή των αρπακτικών πτηνών.
Το πλήθος της πανίδας που απαντάται στο Δάσος της Δαδιάς σχετίζεται με την ποικιλομορφία του φυσικού περιβάλλοντος: δάση από πεύκα και βελανιδιές, ρεματιές, μικρά αγροκτήματα και βοσκότοποι, ορθοπλαγιές συνθέτουν με άριστο τρόπο ένα ιδανικό υπόβαθρο για την ανάπτυξη της ζωής.
